Eerste week

Bula!

Deze week heb ik de introductie gehad op de Nadi special school. Dit is de school waar ik de komende maanden zal werken. Deze school is speciaal voor kinderen met een handicap, de meeste kinderen zitten in een rolstoel, hebben problemen met hun ogen, oren of horen helemaal niets (ik leer nu dus ook gebarentaal, dat is serieus moeilijker dan gedacht). Ook zijn er veel kinderen die spreekproblemen hebben en kinderen die traag zijn. Ik help daar de kinderen met lezen, schrijven, rekenen en allerlei andere activiteiten. Zelf heb ik elke dag een uurtje die ik zelf mag invullen, de kinderen hebben over een paar weken een talentenshow en dus daar gaan we dan mee aan de slag. We hebben een soort toneelstukje gemaakt met draken, paarden, prinsen, prinsessen en noem het maar op. Mijn klas bestaat uit 16 kinderen, de jongste 6 is en de oudste 12. Maar qua intelligentie zijn ze bijna allemaal hetzelfde. Er is volgens mij nog geen een keer een dag geweest waarop de kinderen allemaal aanwezig waren, het ligt eraan of de ouders hun kinderen willen brengen of niet. In de ochtend krijgen de kinderen een soort van cornflakes. Ze krijgen een pakje melk en een soort koekje wat je kunt verkruimelen, eerst nemen ze een hap van het koekje en dan drinken ze de melk waardoor het klaslokaal een grote rotzooi word. Dus eigenlijk hebben ze een paar bakjes en lepels nodig, zodat ze de melk en het koekje samen kunnen voegen. Nou, met jullie donaties heb ik dat mogelijk kunnen maken! Nogmaals wil ik iedereen die gedoneerd heeft bedanken daarvoor, ik heb toestemming gekregen om foto’s te maken en op internet te zetten, dus jullie zullen het resultaat zien op de foto’s.

Aseri en Laota 

Wilikessa en Navneet 

Victorie, Aseri, Ehrico, Laota, Navneet en Wilikessa

Dit weekend ben ik ook gaan hiken, Ik had er niet veel zin in want zo sportief ben ik niet ;P. Maar het was echt super leuk!  We zijn gaan tokkelen en hebben gezwommen bij een waterval, daarna zouden we nog naar de modderbaden gaan, maar daar waren we helaas te laat voor dus we moeten nog een keer terug.

Tokkelfie

Vandaag ben ik naar Nadi stad geweest en ik heb daar Kava gedronken. Kava is een Fijisch drankje gemaakt van een plant die in Fiji groeit. Er zit geen alcohol in, maar je wordt er wel wild van zeggen de Fijianen. Je mond en je tong gaan ervan tintelen. Met de Kava werd ik gezegend. Ik vond het grappig dat de man die de Kava maakte mij eerste een artikel uit Australië liet lezen, waarin stond dat het volkomen veilig is om Kava te drinken.

Kava-shot

Ik ben er!

Bula!

Gisteren ben ik dan eindelijk aangekomen in Fiji, het was een erg lange reis en ik ben blij dat ik even 3 maanden niet meer in het vliegtuig hoef te zitten. Ik vloog met Etihad Airlines, erg lux! Van Amsterdam naar Abu Dhabi zat ik lekker ruim, twee lege plekken naast mij. Dat was erg fijn vooral als je 7 uur moet zitten. Ook heb ik tijdens deze rit een meisje ontmoet, Melanie. Ze is Nederlands en gaat backpacken in Australië. Het was fijn dat ik met haar mijn verhaal kon delen, dat maakt zo’n reis toch iets minder spannend. Van Abu Dhabi naar Melbourne was echt een ramp! Ik kon wel janken, ik zat naast 2 vrouwen, dus een toiletbezoek zat er voor mij niet in. Ik wilde d’r niet wakker maken, ik denk dat ze daar ook niet echt blij mee geweest zou zijn aangezien d’r gezicht niet op rozengeur en maneschijn stond… (of wat de uitdrukking ook mag zijn). Na een zit van 13,5 uur ben ik dan eindelijk in Melbourne aangekomen. Na 10 rondjes gelopen te hebben, weet ik eindelijk iemand te vinden die mij kan vertellen waar ik mijn boardingpass kan halen. Gelukkig hoef ik hierna nog maar 5 uur te vliegen (voor vele mensen is 5 uur vliegen een hel, maar ik was blij dat ik nog maar 5 uur hoefde). Mijn laatste vlucht was met Virgin Australia, dit vliegtuig zat vol met gezinnetjes onderweg naar hun vakantiebestemming. Het was erg leuk om alle kindjes te zien stuiteren en om te zien dat ze zenuwachtig waren voor de reis. Dit beeld maakte me ook wel verdrietig, al die gelukkige gezinnetjes deden mij denken aan thuis.

Nou hèhè, EINDELIJK IN FIJI! Na 25,5 uur vliegen, er als een zombie uitzien van de slaap en aan alle kanten plakken als duktape, ben ik dan eindelijk op mijn eindbestemming! Op het vliegveld van Fiji word je verwelkomd met een bandje, erg leuk vond ik dat! De mensen zijn erg vriendelijk, iedereen zal je groeten. Er stond al gelijk iemand van Projects Abroad op mij te wachten, zijn naam is Johnny. Hij gaf mij een bloemenkrans en een simkaart, hij heeft mij geholpen met geld wisselen en vervolgens naar mijn gastgezin gebracht. Mijn gastgezin is erg vriendelijk, ik noem hen Fiji mama en Fiji papa. Na de ontmoeting heb ik mijn spullen uitgepakt, gedoucht en gegeten daarna ben ik gelijk gaan slapen.

Vandaag heb ik een introductie gehad van Simon, hij heeft mij rondgeleid door de buurt. Veel is hier op loopafstand; bioscoop, supermarkt, internetcafé en het kantoor van Projects Abroad zit bij mij in de straat. Morgen neemt iemand van het kantoor mij mee naar de Nadi special school, waar ik de komende weken aan het werk ben. Het is daar waarschijnlijk verboden om foto’s te maken en te plaatsen op internet, maar vrijwilligers staan hier hoog op de ladder dus ik ga proberen mijn charmes in de strijd te gooien! ;)

Lisa Schoonus

23-9-15                Fiji tijd: 14.26